Miesiąc: marzec 2022

Bolesław Szyłkajtis, head of infrastructure w Hoogells będzie prelegentem podczas konferencji online “Zarządzanie projektami w budownictwie“, która odbędzie się 25 maja br. Organizatorem konferencji jest Puls Biznesu – konferencje.

Tematem prelekcji będzie “Zawieranie i rozliczanie robót dodatkowych w kontrakcie budowlanym“, a wśród omawianych zagadnień pojawią się m. in. poniższe wątki:

• Roboty dodatkowe rozliczane ponad kwotą ryczałtu
• Wpływ wzrostu cen materiałów budowlanych na proces inwestycyjny
• Błędy dokumentacji projektowej a dodatkowe koszty na etapie realizacji projektu
• Monitorowanie kosztów i przychodów w projekcie
• Rozliczanie projektu

Zapraszamy do udziału w konferencji!

Szczegóły i rejestracja: CZYTAJ WIĘCEJ

Rozwiązania opisane w niniejszym artykule weszły w życie na podstawie wyczekiwanej ustawy, która ma pomóc obywatelom Ukrainy, przybywającym do Polski po dniu 24 lutego 2022 r., na zalegalizowanie swojego pobytu w Polsce, tj. ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583 z późn. zm.) (dalej jako „Specustawa”), której postanowienia obowiązują z mocą wsteczną od dnia 24 lutego 2022 r.

Specustawa wprowadziła także rozwiązania szczególne, a więc zmieniające lub wyłączające postanowienia innych ustaw, w tym ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2354 z późn. zm.) (dalej jako „Ustawa o cudzoziemcach) oraz ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1108 z późn. zm.) (dalej jako „Ustawa o udzielaniu ochrony”).

Zgodnie z postanowieniami Specustawy, po spełnieniu określonych warunków obywatele Ukrainy mogą na terenie Polski świadczyć pracę oraz prowadzić działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele Polski.

Obywatel Ukrainy będzie mógł podjąć pracę, jeżeli:

1. przebywa w Polsce legalnie, oraz
2. pracodawca powiadomi w terminie 14 dni od dnia podjęcia przez niego pracy powiatowy urząd pracy (za pośrednictwem portalu praca.gov.pl).

Obywatel Ukrainy może także podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Polski na takich zasadach jak obywatel Polski, jeżeli:

1. jego pobyt w Polsce jest legalny (w świetle przepisów Specustawy lub Ustawy o cudzoziemcach), oraz
2. posiada numer PESEL.

Chcąc zatem zatrudnić obywatela Ukrainy, który przybył do Polski w związku z trwającym na terytorium tego państwa konfliktem zbrojnym, należy w pierwszej kolejności ocenić legalność jego pobytu – a więc sprawdzić na jakiej podstawie (na podstawie jakich dokumentów bądź zezwoleń) dana osoba przebywa na terytorium Polski. Od tego bowiem zależy czy osoba ta będzie mogła podjąć pracę oraz do kiedy jej pobyt uznawany będzie za legalny.

Co do zasady, ustawa ustanawia zasadę legalności pobytu obywateli Ukrainy na terytorium Polski – tych, którzy przybyli do Polski w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia, który zostanie wskazany w rozporządzeniu (a więc nie został jeszcze wyznaczony) oraz deklarują zamiar pozostania w Polsce. Pobyt osób wskazanych wyżej zostaje uznany za legalny w okresie 18 miesięcy licząc od dnia 24 lutego 2022 r. Zasada ta obejmuje również małżonków obywateli Ukrainy, którzy nie posiadają tego obywatelstwa oraz dzieci urodzone przez obywatelki Ukrainy.

Jednak zasada ta nie obejmie osób posiadających pobyt już zalegalizowany w postaci:

1. zezwolenia na pobyt stały,
2. zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
3. zezwolenia na pobyt czasowy,
4. posiadających status uchodźcy lub objętych ochroną uzupełniającą,
5. zgodę na pobyt tolerowany.

W stosunku do osób, których pobyt na terenie Polski został już zalegalizowany w jeden z powyższych sposobów, zastosowanie będą miały przepisy dotychczas regulujące powyższe rodzaje zezwoleń lub statusów, a więc głównie Ustawa o udzielaniu ochrony.

Wyjęci spod obowiązywania zasady legalności pobytu zostali również ci, którzy złożyli wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej, w których imieniu takie wnioski zostały złożone oraz ci, którzy zadeklarowali zamiar złożenia takich wniosków. W tym przypadku, osoby nie będą mogły podjąć pracy przez pierwsze 6 miesięcy od chwili złożenia ww. wniosków. Mogą oni natomiast wycofać ww. wnioski i skorzystać z ochrony czasowej – udzielonej wszystkim obywatelom Ukrainy wjeżdżającym po dniu 24 lutego 2022 r. do Polski, co pozwoli im na podjęcie pracy.

Co istotne, wyjazd obywatela Ukrainy z terytorium Polski na okres powyżej jednego miesiąca pozbawi go prawa do legalnego pobytu, uzyskanego w opisany powyżej sposób.

Jeżeli podstawą wjazdu obywatela Ukrainy na terytorium Polski po dniu 24 lutego 2022 r. była:

1. zgoda komendanta Straży Granicznej,
2. ruch bezwizowy,
3. wiza (jakakolwiek),
4. dokument pobytowy wydany przez inne państwo obszaru Schengen,

to jego pobyt uznawany jest za legalny do dnia 24 sierpnia 2023 r. (jest on automatycznie objęty ochroną czasową).

Dodać należy, że jeśli obywatel Ukrainy przekroczył granicę po dniu 24 lutego 2022 r., ale nie posiada zaświadczenia wystawionego przez Straż Graniczną RP lub odcisku stempla Straży Granicznej RP w dokumencie podróży, w celu legalizacji swojego pobytu powinien w terminie 60 dni od dnia swojego wjazdu na terytorium Polski złożyć wniosek o zarejestrowanie swojego pobytu.

Przytoczone powyżej regulacje umożliwiają osobom przybywającym z Ukrainy na podjęcie pracy w dużo krótszym czasie i za pośrednictwem znacznie uproszczonych procedur, co stanowi jednocześnie duże ułatwienie dla pracodawców w Polsce. W związku jednak z istnieniem szerokiego wachlarza możliwości zalegalizowania pobytu osób przybywających z Ukrainy na terytorium Polski, ocena skutecznego zalegalizowania pobytu może stanowić trudności.

Jeśli będą Państwo potrzebowali wsparcia w tym przedmiocie, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

W obecnych realiach ataki cybernetyczne stają się codziennością nie tylko na świecie, ale także coraz częściej i w Polsce. Aktualnie w Polsce co najmniej do 15 marca 2022 r. obowiązuje trzeci (w skali czterostopniowej) stopień alarmowy CHARLIE – CRP w celu przeciwdziałania zagrożeniom w cyberprzestrzeni.

Dlatego też tak istotną rolę odgrywa uchwalona jeszcze w 2018 r. ustawa o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa, będąca implementacją unijnej dyrektywy NIS. Obecnie Rada Ministrów pracuje nad jej nowelizacją, której celem jest wzmocnienie i dalszy rozwój krajowego systemu cyberbezpieczeństwa.

Wspomniany projekt, mimo swojego państwowego charakteru, przyniesie także istotne zmiany w funkcjonowaniu podmiotów niepaństwowych. Jedna z najistotniejszych proponowanych zmian polega na rozszerzeniu kręgu podmiotów, do których ustawa będzie miała zastosowanie, o przedsiębiorców komunikacyjnych, którzy nie podlegali dotychczas tej ustawie.

Zmiany dotkną także operatorów usług kluczowych (OUK), do których zalicza się m.in. podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie dostaw systemów, maszyn, urządzeń, materiałów, surowców oraz świadczenia usług na rzecz sektora energii, banki krajowe oraz oddziały banków zagranicznych czy podmioty lecznicze.

Na rzecz operatorów usług kluczowych działać będą zespoły pełniące funkcję operacyjnego centrum bezpieczeństwa – tzw. SOC (Security Operations Center), które będą realizować wskazane zadania OUK w zakresie bezpieczeństwa systemów informatycznych (w tym dot. wdrożenia systemu do zarządzania bezpieczeństwem, opracowanie i stosowanie dokumentacji dot. cyberbezpieczeństwa itp.). Co ważne SOC będzie mógł zostać powołany w ramach struktur wewnętrznych OUK albo taką funkcję będzie mógł pełnić podmiot zewnętrzny na podstawie umowy z OUK.

W oparciu o znowelizowane przepisy możliwym ma być także przeprowadzenie postępowania w sprawie uznania za dostawcę wysokiego ryzyka, co stanowi jedną z najbardziej kontrowersyjnych zmian. Takie powstępowanie może zakończyć się bowiem wydaniem decyzji administracyjnej uznającej dostawcę sprzętu lub oprogramowania za dostawcę wysokiego ryzyka (jeżeli dostawca ten stanowi poważne zagrożenie dla obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub życia i zdrowia ludzi). W konsekwencji niektóre podmioty (szczególnie narażone na cyberataki – zwłaszcza podmioty objęte krajowym systemem cyberbezpieczeństwa) nie będą mogły korzystać z produktów, usług lub procesów objętych taką decyzją.

Ponadto, minister do spraw informatyzacji ma zostać upoważniony do wydania polecenia zabezpieczającego w przypadku wystąpienia incydentu krytycznego, które ma mieć formę decyzji administracyjnej i będzie mogło zawierać szereg nakazów i zakazów skierowanych do jego adresata określonego rodzajowo, w tym np. zakaz korzystania z określonego sprzętu/oprogramowania czy wersji oprogramowania.

Zmiana ustawy o cyberbezpieczeństwie może okazać się istotna dla wielu podmiotów, które będą zmuszone wdrożyć nowe rozwiązania do swoich przedsiębiorstw.

W pierwszej kolejności należy jednak ustalić status swojego przedsiębiorstwa w świetle ww. ustawy, aby potwierdzić, czy spółka objęta jest krajowym system cyberbezpieczeństwa, a co za tym idzie licznymi obowiązkami z tym związanymi.

Już teraz sygnalizujemy, że poza projektowaną nowelizacją, istotne zmiany w tym zakresie przynieść może w przyszłości także planowana dyrektywa NIS 2.

W przypadku pytań dotyczących wdrażania obowiązków wynikających z ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa oraz przeprowadzania audytu zgodności stosowania odpowiednich regulacji krajowych i unijnych z zakresu cyberbezpieczeństwa serdecznie zachęcamy do kontaktu!

Na podstawie ustawy z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2021 poz. 2151) w dniu 1 stycznia 2022 r. weszło w życie wiele zmian prawnych w zakresie gospodarki odpadami. Należy podkreślić, że wiąże się to z obowiązkiem wdrożenia dyrektywy unijnej nr 2018/851 z dnia 30 maja 2018 r. Niniejszy artykuł odnosi się do kilku kluczowych nowych regulacji.

Wprowadzone zmiany dotyczą w znacznej mierze uregulowania nowych pojęć i definicji, m.in. w zakresie kategorii odpadów budowlanych i rozbiórkowych, które to według nowelizacji rozumiane są jako odpady powstałe podczas robót budowlanych, z jednoczesnym wyłączeniem tych odpadów z kategorii odpadów komunalnych. Omawiana ustawa określa również dodanie w ustawie o odpadach rozdziału w sprawie selektywnej zbiórki odpadów budowlanych i rozbiórkowych, który to wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Ponadto, w drodze nowelizacji uszczegółowione zostały m.in. pojęcia bioodpadów, odpadów komunalnych, jak również dookreślona została definicja gospodarowania odpadami poprzez dodanie, że obejmuje również sortowanie odpadów. Nowelizacja wprowadza również zachęty do stosowania hierarchii sposobów postępowania z odpadami. Przykładowe środki jakie przewidziano w tym zakresie to zachęty podatkowe do nieodpłatnego oddawania produktów (zwłaszcza żywności), systemy zwrotu kaucji i inne środki zachęcające do wydajnego zbierania zużytych produktów i materiałów, należyte planowanie inwestycji w infrastrukturę gospodarowania odpadami, w tym z wykorzystaniem funduszy unijnych, czy też zrównoważone zamówienia publiczne zachęcające do lepszego gospodarowania odpadami i wykorzystywania produktów i materiałów pochodzących z recyklingu.

Istotną częścią wprowadzonych zmian są regulacje w zakresie kryteriów utraty statusu odpadów. Przedmiotowe zmiany ułatwiają utratę statusu odpadów. Umożliwiają one utratę wskazanego statusu przez przedmioty lub substancje, które mają być wykorzystane do konkretnych celów, wyłączając dotychczas obowiązującą przesłankę, że mają być powszechnie stosowane do tych konkretnych celów. Nowelizacja wprowadziła także hierarchię określania szczegółowych warunków utraty statusu odpadów tj. w pierwszej kolejności znaczenie mają szczegółowe warunki określone w przepisach prawa Unii Europejskiej albo w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ustawy o odpadach, a dopiero jeżeli nie zostały określone w tych przepisach, możliwe jest ich określenie w zezwoleniu na przetwarzanie odpadów. Powyższa regulacja z pewnością wyjaśnia dotychczasowe rozbieżności w tym zakresie.

Podsumowując, ustawa z dnia 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw wprowadza istotne nowości, jeśli chodzi o definicje ustawowe, jak również usuwa dotychczasowe wątpliwości co do hierarchii określania szczegółowych warunków utraty statusu odpadów. Nowe regulacje wpłyną na procesy wydawania decyzji administracyjnych, w tym decyzji środowiskowych, budowlanych wymaganych i uzyskiwanych dla inwestycji transportowych, tj. związanych z budową, przebudową dróg, budową, modernizacją linii kolejowy.

Współautor publikacji: Dawid Krakowiak

Hoogells po raz kolejny w ostatnim czasie rozszerza swoją działalność – tym razem o praktykę real estate & finance. Jej szefem został Jakub Mosoń, dotychczasowy Head of Legal Department i Group Compliance Manager w wiodącej spółce deweloperskiej o międzynarodowym zasięgu.

„Rozwój praktyki nieruchomości i finansowania był nieodzownym elementem w strategii Hoogells obok praktyki Infrastruktury i Zamówień publicznych. Jest odpowiedzią na potrzeby naszych klientów. Jakuba znam od czasów studiów i wiem, że jego doświadczenie z ostatnich lat spędzonych w międzynarodowej grupie deweloperskiej obfitujące m.in. w nadzorowanie procesów fuzji i przejęć w grupie kapitałowej, szereg projektów due diligence przy sprzedaży i przejęciu spółek projektowych, czy koordynację procesów inwestycyjnych doskonale się wpisuje w nasze oczekiwania. Jestem przekonana, że dotychczasowe – tak bardzo biznesowe doświadczenie Jakuba oraz jego managerskie kompetencje na pewno będą ogromną korzyścią dla Klientów kancelarii, którzy już od jakiegoś czasu chcieli powierzyć nam swoje sprawy z tego zakresu. Witamy w zespole” – mówi Anna Oleksiewicz, wspólnik zarządzająca.

Jakub Mosoń, prawnik i manager, od 1 marca 2022. pełni funkcję partnera i head of real estate & finance w Hoogells, gdzie zarządza zespołem wspierającym klientów we wszystkich aspektach prawa nieruchomościowego oraz transakcji finansowych na rynku nieruchomości. Jakub ma bogate doświadczenie w obsłudze prawnej nieruchomości, zarządzaniu nieruchomościami biurowymi i galeriami handlowymi oraz solidny background bankowy. Posiada również praktyczną wiedzę z zakresu compliance i prawa korporacyjnego. Istotnym doświadczeniem nowego partnera kancelarii jest również jego wieloletnia praktyka w wewnętrznych departamentach banków, która z kolei pozwoliła nabyć umiejętności rozwiązywania zagadnień związanych z finansowaniami z perspektywy ryzyka banku finansującego.