Projekt dyrektywy w sprawie należytej staranności w obszarze zrównoważonego rozwoju (Directive on Corporate Sustainability Due Diligence)

Czynniki ESG oraz regulacje w obszarze zrównoważonego rozwoju (Sustainability), coraz istotniej wpływają na rynek transakcyjny oraz praktykę obrotu gospodarczego. Trend ten znajduje swoje odzwierciedlenie w projektowanych regulacjach na poziomie Unii Europejskiej – w szczególności w przedstawionym niedawno przez Komisję Europejską projekcie dyrektywy dotyczącej należytej staranności spółek (przedsiębiorstw) w obszarze zrównoważonego rozwoju (Directive on Corporate Sustainability Due Diligence and amending Directive (EU) 2019/1937) (dalej: „Dyrektywa”).

 

Co do zasady celem projektowanej Dyrektywy jest m.in. analiza i kontrola całego łańcucha dostaw z perspektywy wykluczenia niekorzystnego wpływu działalności prowadzonej przez określone podmioty wskazane w Dyrektywie, na prawa człowieka oraz na środowisko (z uwzględnieniem działalności spółek/podmiotów należących do grup kapitałowych ww. podmiotów).

 

Definicja podmiotu / przedsiębiorstwa („company”) w rozumieniu Dyrektywy, jest bardzo szeroka i obejmuje ona m.in.:

  1. osoby prawne wskazane w załączniku nr 1 do Dyrektywy 2013/34/EU
  2. osoby prawne utworzone zgodnie z prawem państw trzecich wskazane w załączniku nr 1 i 2 do Dyrektywy 2013/34/EU
  3. osoby prawne utworzone w formie wskazanej w załączniku nr 2 do Dyrektywy 2013/34/EU – których jedynymi wspólnikami są podmioty utworzone zgodnie z pkt 1) i 2) powyżej;
  4. jak również, m.in. instytucje kredytowe, firmy inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń, instytucje płatnicze, instytucje pieniądza płatniczego, a także AIF, AIFM, UCITS, securitisation special purpose entities, crowdfunding service providers, crypto-asset service providers – utworzone zgodnie z odpowiednimi regulacjami, wskazanymi w Dyrektywie.

 

Zakres podmiotowy Dyrektywy jest bardzo szeroki i obejmuje on kilka grup (kategorii) podmiotów:

  1. po pierwsze – Dyrektywa ma zastosowanie do podmiotów/przedsiębiorstw („companies” – zgodnie ze wskazaną powyżej definicją) utworzonych zgodnie z prawem państw członkowskich, które to podmioty spełniają jeden z poniższych warunków:
    1. podmiot zatrudnia średnio powyżej 500 pracowników oraz osiąga światowy (globalny) obrót netto w wysokości przekraczającej 150.000.000 euro za ostatni rok finansowy (za który zostało sporządzone sprawozdanie finansowe), albo
    2. podmiot zatrudnia średnio powyżej 250 pracowników oraz osiąga światowy (globalny) obrót netto w wysokości przekraczającej 40.000.000 euro za ostatni rok finansowy (za który zostało sporządzone sprawozdanie finansowe) – pod warunkiem, że co najmniej 50% ww. obrotu zostało osiągnięte z jednego lub więcej następujących sektorów: produkcji tekstylnej, skórzanej oraz powiązanej (np. obuwniczej), handlu hurtowego w ww. zakresie; z rolnictwa, leśnictwa oraz rybołówstwa; a także m.in. z wydobycia określonych surowców mineralnych (szczegółowy opis ww. sektorów oraz działalności w ramach tych sektorów, znajduje się w Dyrektywie);
  2. po drugie – Dyrektywa ma zastosowanie do podmiotów/przedsiębiorstw („companies” – zgodnie ze wskazaną powyżej definicją) z państw trzecich, utworzonych zgodnie z prawodawstwem tych państw trzecich, które to podmioty spełniają jeden z poniższych warunków:
    1. osiągają w Unii Europejskiej obrót netto w wysokości przekraczającej 150.000.000 euro w roku finansowym poprzedzającym ostatni rok finansowy; albo
    2. osiągają w Unii Europejskiej obrót netto w wysokości przekraczającej 40.000.000 euro, ale nie więcej niż 150.000.000 euro w roku finansowym poprzedzającym ostatni rok finansowy – pod warunkiem, że co najmniej 50% światowego (globalnego) obrotu netto danego podmiotu zostało osiągnięte z jednego lub więcej sektorów wskazanych w pkt 1 drugi bullet point, powyżej.

 

Dyrektywa przewiduje 2 (dwu) i 4 (cztero) – letni okres przejściowy (od dnia jej wejścia w życie) w odniesieniu do ww. podmiotów (tj. odpowiednio 2 letni okres w stosunku do podmiotów, do których odnosi się pierwszy bullet point w pkt 1 i w pkt 2 powyżej, oraz 4 letni okres w stosunku do podmiotów, do których odnosi się drugi bullet point w pkt 1 i w pkt 2 powyżej) – po upływie których to okresów, przepisy te miałyby do nich zastosowanie.

 

Projekt Dyrektywy przewiduje określone obowiązki ciążące na podmiotach zobowiązanych, dotyczące m.in.:

  • wprowadzenia (uwzględnienia) należytej staranności (due diligence) w politykach ww. podmiotów;
  • zidentyfikowania istniejących oraz potencjalnych negatywnych konsekwencji (negatywnego wpływu) prowadzonej przez ww. podmioty działalności, na prawa człowieka oraz środowisko;
  • przeciwdziałania, zapobiegania oraz eliminowania takich negatywnych działań;
  • wprowadzenia odpowiedniej procedury zgłaszania skarg;
  • monitorowania efektywności polityk/procedur należytej staranności (due diligence);
  • przekazywania do wiadomości publicznej informacji w zakresie wykonywania obowiązków dotyczących ww. należytej staranności (due diligence) – Dyrektywa wskazuje na obowiązek umieszczania na stronie internetowej corocznego (do 30 kwietnia) oświadczenia w przedmiotowym zakresie. Przewidywane jest również przyjęcie aktu delegowanego określającego zakres ww. informacji.

 

Dyrektywa przewiduje wprowadzenie przez kraje członkowskie odpowiednich mechanizmów nakładania odpowiedzialności na spółki podlegające Dyrektywie, z tytułu naruszenia określonych obowiązków wskazanych w Dyrektywie.

 

Dyrektywa wprowadza obowiązek należytej staranności po stronie organów podmiotów podlegających Dyrektywie, w zakresie uwzględniania konsekwencji ich decyzji dla zrównoważonego rozwoju, praw człowieka, zmian klimatu oraz wpływu na środowisko – w ujęciu krótko, średnio oraz długoterminowym.

 

Dyrektywa przewiduje również obowiązek wprowadzenia do systemów prawa krajowego możliwości dochodzenia przez osoby poszkodowane odpowiedzialności cywilnoprawnej od spółek, za szkody wynikające z naruszenia określonych postanowień Dyrektywy.

 

Dyrektywa wskazuje również na obowiązek ustanowienia w każdym z państw członkowskich odpowiedniego organu do nadzorowania realizacji postanowień Dyrektywy, wraz z uprawnieniem do nakładania m.in. sankcji (grzywien) pieniężnych. Ponadto Dyrektywa przewiduje ustanowienie europejskiej sieci organów nadzoru (European Network of Supervisory Authorities).

 

Podsumowując, stwierdzić należy, iż Dyrektywa stanowi element dopełniania regulacji związanych z uzyskiwaniem, analizą oraz upublicznianiem określonych informacji w zakresie ESG (w całym łańcuchu dostaw) przez duże podmioty zdefiniowane w Dyrektywie – co, z kolei, winno pozwolić na lepszą możliwość wypełniania wymogów informacyjnych oraz raportowych w zakresie ESG / Sustainability, przez podmioty podlegające regulacjom rozporządzenia SFDR oraz Taksonomii UE.

Kancelaria Hoogells partnerem XIII Kongresu Prawników Spółek Giełdowych SEG

Kongres Prawników Spółek Giełdowych SEG organizowany przez Stowarzyszenie Emitentów Giełdowych (Polish Association of Listed Companies) to jedno z istotniejszych wydarzeń skierowanych do środowiska związanego z rynkiem kapitałowym w Polsce. Podczas dwóch dni Kongresu poruszone zostaną zagadnienia istotne z punktu widzenia działów prawnych spółek giełdowych. Wydarzenie odbędzie się w dniach 6-7 kwietnia br. w Jachrance.

 

W pierwszym dniu Kongresu – 6 kwietnia – Miroslaw A. Metych, partner, head of M&A w Hoogells weźmie udział w dyskusji panelowej “Zrównoważone finansowanie – na przykładzie Green Bonds”.

 

Serdecznie zapraszamy! Po dłuższej przerwie, to wyjątkowa okazja do spotkania na żywo, rozmowy i wymiany doświadczeń.

 

Szczegóły dot. panelu oraz formularz rejestracyjny dostępne są na stronie SEG: WIĘCEJ INFORMACJI

 

Brak alternatywnego opisu tekstowego dla tego zdjęcia

Green Bonds – artykuł Mirosława Metycha w marcowym wydaniu Builder

ESG oraz kwestia zrównoważonego rozwoju stają się jednymi z fundamentalnych elementów kształtujących międzynarodowy rynek finansowy. Instrumenty tzw. Climat Transition Finance stają się wyznacznikiem tej zmiany, a za ich kluczowy element należy uznać zielone obligacje (GREEN BONDS).

 

O zielonych obligacjach jako jednej z najatrakcyjniejszych form zrównoważonego finansowania w sektorze deweloperskim (obejmującej m. in. deweloperów mieszkaniowych, magazynowych oraz biurowych), pisze Miroslaw A. Metych, partner, head of M&A w Hoogells, w najnowszym, marcowym numerze miesięcznika Builder.

 

Zachęcamy do lektury miesięcznika i dodatku dot. zrównoważonego budownictwa.

 

MIESIĘCZNIK ONLINE

 

PDF

 

Builder Polska Marzec 2022, Green Bonds

Strategia ESG – zielone obligacje (green bonds), raportowanie niefinansowe oraz wpływ ESG na transakcje M&A

Komisja Europejska (KE) przyjęła w dniu 7 września 2021 r. ramy dotyczące zielonych obligacji, istotnie przybliżając możliwość emisji zielonych obligacji do kwoty 250 mld euro, czyli 30 proc. łącznej wartości emisji w ramach NextGenerationEU. Jak stwierdzono w komunikacie KE, ramy dotyczące zielonych obligacji NextGenerationEU zostały opracowane zgodnie z zasadami obligacji ekologicznych Międzynarodowego Stowarzyszenia Rynków Kapitałowych (ICMA). Kontroli przedmiotowych ram dokonał Vigeo Eiris (podmiot zewnętrzny), będący częścią Moody’s ESG Solutions. Podmiot ten stwierdził, że ramy te są zgodne z zasadami ICMA dotyczącymi obligacji ekologicznych, a także zgodne są z szerszą strategią UE w zakresie ESG (Environment, Social, Governance), oraz że będą stanowić one istotny wkład w zrównoważony rozwój.

 

Zgodnie z komunikatem KE, pierwsza emisja zielonych obligacji planowana jest na październik 2021 r. i będzie sprzedawana na rynku przez konsorcja bankowe.

 

Warto wskazać, że przyjęte ramy zielonych obligacji, co do zasady, korespondują z przyjętymi propozycjami zmian KE z zakresu ESG z lipca tego roku (tzw. pakiet lipcowy) – w tym w szczególności, z propozycją KE dotyczącą rozporządzenia w sprawie dobrowolnego europejskiego standardu zielonych obligacji – European Green Bond Standard (EUGBS).

 

Przykład zielonych obligacji wyraźnie wskazuje, iż strategia w zakresie ESG oraz kwestia zrównoważonego rozwoju (sustainability) staje się jednym z fundamentalnych elementów kształtujących międzynarodowy rynek finansowy.

 

W tym kontekście warto wskazać, iż powyższe unormowania zostały poprzedzone szeregiem innym regulacji, obejmujących m.in. Rozporządzenie (2019/2088) w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (SFDR – Regulation on sustainabilityrelated disclosures) – obecnie uzupełnionych o projekt RTS (Regulatory Technical Standards) do ww. SFDR. Kwestie ESG to także zagadnienia dotyczące Taksonomii UE wynikające z rozporządzenia (2020/852) w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje (oraz z aktów delegowanych), które kreują istotne wyzwania związane z klasyfikacją działalności oraz inwestycji.

 

Należy także wskazać, iż problematyka ESG, to zagadnienia obejmujące m.in. kwestie raportowania niefinansowego (przez duże podmioty spośród podmiotów interesu publicznego, spełniające dodatkowe kryteria), które to obowiązki wynikają z dyrektywy 2014/95 dotyczącej ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy (NFRD) – kluczowe postanowienia tej dyrektywy zostały zaimplementowane do polskiej ustawy o rachunkowości. Co istotne, planowane jest obecnie rozszerzenie obowiązków raportowych (m.in. w zakresie podmiotowym, przedmiotowym oraz w zakresie obowiązku weryfikacji ujawnionych informacji przez biegłego rewidenta) zgodnie z projektem CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) mającą zastąpić ww. NFRD.

 

Praktyka obrotu wskazuje także, iż strategia ESG wywiera coraz istotniejszy wpływ na obszar transakcji M&A – w tym na zakres badania due diligence, wysokość wycen, strukturę portfeli inwestycyjnych oraz strukturę grup kapitałowych, a także na potencjalny obszar raportowania niefinansowego np. w sektorze Venture Capital na przykładzie kwalifikowalnych funduszy venture capital (EuVECA).

 

Przedmiotowa tematyka ESG jest bardzo złożona i wielowymiarowa oraz cechuje się dużym dynamizmem legislacyjnym – trwają m.in. liczne prace nad projektami aktów prawnych (w tym wykonawczych) na poziomie europejskim, dotyczących poszczególnych zagadnień z obszaru ESG. Kwestie te są przez nas szczegółowo monitorowane. Będziemy Państwa informować na bieżąco o najważniejszych zmianach (i obowiązkach) wynikających z planowanych lub implementowanych regulacji dotyczących ESG.