Sukces arbitrażowy zespołu rozwiązywania sporów Hoogells

Z przyjemnością informujemy o pozytywnym rozstrzygnięciu sprawy prowadzonej przez Hoogells przed sądem arbitrażowym w Polsce. Nasz zespół procesowy reprezentował z powodzeniem wykonawcę w niezwykle ważnej sprawie dotyczącej oceny uprawnienia do żądania ukształtowania stosunku prawnego oraz zasadności wielomilionowego roszczenia o zapłatę . Sprawę prowadził Łukasz Kotarba counsel, radca prawny w Hoogells.

Z satysfakcją przyjmujemy, że w ramach sporu, szczególnie w obliczu powszechności i popularności tematyki klauzuli rebus sic stantibus, udało się doprowadzić do rzeczowej analizy oraz oceny podstawowych kwestii związanych z jej zastosowaniem w praktyce.

Nasze Wnioski

Przedsiębiorcy mogą skutecznie dochodzić swoich praw w sprawach opartych na klauzuli rebus sic stantibus, tj. dochodzić uprawnień w zakresie ukształtowania stosunku prawnego, jak i bronić się przed takimi powództwami – jakkolwiek z wyraźnym zaznaczeniem, że każdą sytuację należy rozpatrywać indywidualnie . Należy mieć także na uwadze, że klauzula rebusowa nie stanowi (naszym zdaniem) wyjątku od zasady pacta sunt servanda czy jej przeciwieństwa, a stanowi jej urealnienie – stąd przesłanki klauzuli rebus sic stantibus należy interpretować ściśle .

Kluczowa jest skrupulatna analiza i ocena zasadniczych, kodeksowych podstaw potencjalnego żądania o ukształtowanie stosunku prawnego, takich jak:

• nadzwyczajna zmiana stosunków;
• jej nieprzewidywalność w chwili zawierania umowy;
• niemożliwość przewidzenia wpływu zmiany stosunków na realizację umowy;
• związek między taką zmianą a pogorszeniem się sytuacji jednej strony.

Aspekt proceduralny

Sprawa warta jest odnotowania naszym zdaniem również dla ciekawych spostrzeżeń wynikających ze sposobu procedowania (swoistych dla arbitrażu):

• spór był prowadzony bardzo sprawnie, i co należy podkreślić – przy dobrej dynamice oraz aktywności zespołu orzekającego oraz pełnomocników ;
• akcja rodziła reakcję, oczywiście przy adekwatnym moderowaniu ze strony zespołu orzekającego, w tym bez niepotrzebnej nadmierności polemicznej stron;
• od złożenia pozwu do wydania wyroku minęło niewiele ponad 6 miesięcy (zgodnie z regulaminem obowiązywała jedna instancja);

w tym czasie strony m.in.:

• odbyły dwa posiedzenia zdalne (w tym jedno posiedzenie organizacyjne oraz jedną rozprawę, na której przesłuchano wszystkich świadków);
• wymieniły po dwa pisma w sprawie – uwzględniając pozew i odpowiedź na pozew;

Zastosowana została tzw. bifurkacja, tj. podział sprawy na etapy (co jest stosowane w arbitrażu) – kwestie proceduralne / wstępne do rozstrzygnięcia przed merytorycznym rozpoznaniem całości.