Nowelizacja przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która weszła w życie 24 września 2023 r., wprowadziła liczne zmiany w przepisach dotyczących odnawialnych źródeł energii (OZE). Poniżej wskazujemy na pięć istotnych zmian wynikających ze znowelizowanych przepisów, mających istotne znaczenie dla inwestorów działających w branży OZE:

Ograniczenia w lokalizacji instalacji OZE – nowelizacja wprowadziła regulacje zgodnie z którymi, wolnostojące instalacje OZE o mocy powyżej 150 kW lub wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii, planowane m.in. na użytkach rolnych klas I-III czy gruntach leśnych, będą mogły być lokalizowane wyłącznie na podstawie planu miejscowego. Analogiczna zasada została wprowadzona w odniesieniu do instalacji o mocy większej niż 1000 kW (w tym przypadku – niezależnie od klasy gruntu). Z perspektywy inwestorów oznacza to, że dla znaczącej części inwestycji w instalacje OZE niezbędne będzie uchwalenie planu miejscowego.

Zintegrowane plany inwestycyjne (ZPI) – nowelizacja wprowadza możliwość przyjmowania przez radę gminy zintegrowanych planów inwestycyjnych dla określonego terenu na wniosek inwestora. Uchwalenia ZPI poprzedzone jest zawarciem umowy urbanistycznej określającej m.in. założenia inwestycji, którą planuje inwestor (np. w zakresie OZE). Uchwalenie zintegrowanego planu inwestycyjnego powoduje uchylenie planu miejscowego na tym obszarze. ZPI może być niewątpliwie interesującym instrumentem dla inwestorów, służącym przyspieszeniu inwestycji w obszarze OZE.

Uproszczona procedura dla planów przewidujących budowę instalacji fotowoltaicznych – nowelizacja stwarza możliwość skorzystania z uproszczonego trybu uchwalenia planu miejscowego np. w sytuacji, gdy plan miejscowy albo jego zmiana dotyczy lokalizacji instalacji odnawialnych źródeł energii np. instalacji fotowoltaicznych. Należy podkreślić, że tryb uproszczony nie może dotyczyć lokalizacji elektrowni wiatrowych. Zmiana ta winna być oceniania korzystnie z perspektywy inwestorów planujących inwestycje w obszarze instalacji fotowoltaicznych.

Możliwość lokalizowania instalacji OZE na podstawie decyzji o warunkach zabudowy do dnia uchwalenia planu ogólnego lub do dnia 31 grudnia 2025 roku – zgodnie z treścią nowelizacji ważność decyzji o warunkach zabudowy została ograniczona i decyzje te będą wygasać po upływie 5 lat od dnia ich uprawomocnienia – z wyjątkiem decyzji, które staną się prawomocne do końca 2025 r. Określenie terminu ważność decyzji o warunkach zabudowy ma istotne znaczenie praktyczne dla inwestorów, bowiem oznacza, że w terminie tym konieczne będzie co do zasady uzyskanie pozwolenia na budowę. Jednocześnie należy podkreślić, że decyzje o warunkach zabudowy dla OZE na dotychczasowych zasadach będą mogły być wydawane najpóźniej do końca 2025 r., tj. do czasu wygaśnięcia studium. Ponadto, nowelizacja przewiduje, że do dnia wejścia w życie planu ogólnego dla danej gminy, niezależnie od treści studium, możliwe będzie uchwalenie miejscowego planu dopuszczającego lokalizację inwestycji w OZE. Jednocześnie w ww. zakresie nie będzie istniał obowiązek stwierdzenia przez radę gminy, że plan nie narusza ustaleń studium.

Wprowadzenie rozwiązania dotyczącego partycypacji społecznej przy uchwalaniu lokalnych aktów planistycznych – wprowadzona zmiana jest emanacją zasady dotyczącej obowiązku przygotowania aktów planowania przestrzennego w sposób zapewniający udział społeczeństwa. W tym kontekście zasada partycypacji społecznej polegała będzie na umożliwieniu m.in. wypowiadania się, składania wniosków lub uczestnictwa w konsultacjach społecznych w trakcie procedury przygotowywania aktów planowania przestrzennego.

Z uwagi na to, że ww. zmiany w przepisach dotyczących odnawialnych źródeł energii (OZE) mają bardzo istotny wymiar praktyczny dla inwestorów działających w branży OZE, kwestie te będą przedmiotem naszych dalszych opracowań i komentarzy na platformie LinkedIn. Zachęcamy do lektury.